Spannende avonturen

Voordat we verder gingen richting Etosha national park hadden we nog een heerlijk diner op de pier van Swakopmund met de beste tafel voor zicht op de ondergaande zon in de zee.
De volgende hadden we een tussenstop in Outjo, prima plek. Daarna reden we in twee dagen van west naar oost in het Etosha park. Het is te vergelijken met Kruger, maar het is veel droger en de gravelwegen zijn slechter. Het wild vind je vnl bij de waterpools, maar zijn daar dan ook in grote getale aanwezig. Bij onze lodge in het park zagen we na het eten in het donker een neushoorns gezin, heel indrukwekkend in het donker.
Dinsdag gingen we verder naar een lodge, erg afgelegen bij een mijngebied. De laatste 14 km gingen over een erbarmelijk slechte gravelweg. We hoorden ineens wen knal en jawel hoor: een lekke voorband en een bult in een achterband. We waren ongeveer halverwege en onze telefoon had geen bereik. Gelukkig kwam er een pick-up eraan met een aantal mijnwerkers die naar huis zouden gaan. Ze boden meteen hulp en met vereende krachten werd de voorband vervangen door de reserveband in de brandende zon. Aangekomen bij de lodge belde Gerard het autoverhuurbedrijf. Wij moesten maar een garage zoeken voor twee nieuwe banden. De receptionist is wel een half uur bezig geweest om diverse garages te bellen. Uiteindelijk was er een in Tsumeb op de weg naar de lodge waar we diezelfde dag naar toe zouden gaan voor een Bushmen tour im 10 uur. Dat kon dus niet doorgaan. De volgende dag ging ik met zweet in mijn handen weer over die slechte weg, bang dat ook de achterband het zou begeven: we hadden geen 2e reserveband. De garage in Tsumeb had echter maar 1 band in onze maat. Hij belde ook weer diverse garages en uiteindelijk werd de andere band uit Grootfontein gebracht. Zo konden we al na 2 uur verder naar Fiumi bush camp, ook erg afgelegen. We moesten 55 km over een goede gravelweg en daarna kwamen wij aan bij een zandpad. Volgens de reisleiding prima te doen met een gewone auto, want het zand was toch hard. Dat was in begin wel zo, maar het werd steeds ruller. Dus ineens zaten we vast. Gerard liep wat verder en gelukkig zag hij al de tenten in de verte staan. De eigenaar kwam en was stomverbaasd dat we met onze auto zo ver waren gekomen. We hadden dat nooit moeten doen. Gelukkig waren de Bosjesmannen in de buurt en met 6 man werd de auto weer vooruit geduwd. Na een heerlijke lunch ( we waren de enige gasten) volgde toch de Bushmen tour. Die was ontzettend leuk: vlakbij het bushcamp stonden diverse strooien hutjes met diverse families. Hier zijn ze alleen overdag voor de toeristen. Een meisje kon Engels en vertaalde alles wat verteld werd. We kregen een demonstratie vuur maken, pijl en boog en sieraden. Daarna een wandeling van 2 uur door de bush. Toen we terug waren volgden er nog een paar hele leuke zang- en dansdemonstraties, waarmee het werd afgesloten. Wat verderop lagen sieraden die je evt kon kopen. Wat ons opviel was dat de mensen zelf erg veel plezier hadden en ons niets opdrongen. Na een rustige nacht vertrokken we vanmorgen vol goede moed voor onze volgende stop. De eigenaar ging ervan uit dat het zand in de vroege ochtend wat harder zou zijn, maar helaas: we zaten heel snel weer vast, nu nog erger. Met de Bosjesmannen er weer bij en getrokken door de auto van de eigenaar kwamen we uiteindelijk weer vooruit. Hij ging toen in onze auto en wij in de zijne tot aan het eind van het zandpad. Toen konden we weer verder. Wat ons is opgevallen is de hulpvaardigheid van iedereen. Dat was hartverwarmend. We kunnen wel stellen dat we ons geen dag hebben verveeld! Waarschijnlijk nemen we volgend jaar een bootcruise op de Rijn, wel zo relaxed:)
De rit naar Rundu verliep vanmorgen heel ontspannen. Begin van de middag waren we al in onze lodge, aan de Kavango rivier, de grens met Angola. We kregen een heus huis van twee verdiepingen aangeboden met een terras met uitzicht op de rivier en Angola, prachtig! Het is een lang verhaal geworden. Sla het maar over als het teveel is. Gerard zegt al een paar keer dat ik op moet houden.
Groetjes, Gerard en Berty