Wat ons opviel
Door: Berty
Blijf op de hoogte en volg berty en gerard
06 November 2013 | Zuid-Afrika, Knysna
Soweto:
We hebben hier ons volkomen op ons gemak gevoeld. Iedereen riep ons goedendag en met de kinderen moesten we elke keer een high five maken. De mensen wonen wel in kleine huisjes, maar het dagelijkse leven speelt zich toch op straat af. Sommige huisjes zijn mooi opgeknapt met een klein tuintje, andere hebben slechts een golfplaten dak. Officieel wonen er 3,5 miljoen mensen, maar in de praktijk 5 miljoen. Vele ouderen en gebrekkigen trekken vanuit Jo'burg naar Sow. omdat ze de huur niet meer kunnen betalen. De beroemdste straat is Ngakane street. Hier hebben twee Nobelprijswinnaars voor de vrede gewoond: Nelson Mandela en Desmond Tutu. Bij ons bezoek aan het Apartheidsmuseum waren we verbaasd dat de zwarte bevolking nog respect kan opbrengen voor de blanken na alle ontberingen die ze hebben moeten doorstaan. Maar we hebben vooral diepe bewondering voor Nelson Mandela die het kon opbrengen zo vergevingsgezind te zijn.
Verkeer:
Behalve in de grotere steden rijdt iedereen op zijn gemak. Er zijn ook weinig verkeersregels. De belangrijkste is het stopteken bij kruisingen in de meer bewoonde gebieden. Iedereen houdt zich daaraan. Verder heb je veel gelijkwaardige kruisingen. Degene die het eerst aankomt mag het eerst oversteken, werkt perfect. Als het wat drukker is gaat men ritsen.Bij 2-baans wegen kun je vrachtauto's toch inhalen: die gaan dan even op de vluchtstrook rijden. Je ziet veel mensen (donkere) langs de weg lopen, ook de snelweg. Regelmatig stoppen er taxibusjes die mensen op verzoek oppikken. Er wordt veel gelift, ook door vrouwen alleen. Fietsers zie je praktisch niet. Vooral bij de townships wordt wat afgekuierd. Het alledaagse leven verloopt veel ontspannender dan in het jachtige Nederland. Ook in de guesthouses en restaurants is men erg 'easy'. Er is vaak veel personeel, dus men loopt niet zo hard voor een bestelling. Dat hoeft ook niet, want hier heeft men alle tijd.
We hebben de indruk dat de blanken nog steeds tot de happy few behoren. In het vliegtuig naar Port Elizabeth zaten alleen blanke passagiers. Er was 1 donkere vrouw, de stewardess. Blanken hebben toch meer de leidende functies en donkeren de goedkopere baantjes.
Zo dit was een heel verhaal, maar dankzij de goede inernet verbinding kon ik dit even aan jullie kwijt.
We hebben hier ons volkomen op ons gemak gevoeld. Iedereen riep ons goedendag en met de kinderen moesten we elke keer een high five maken. De mensen wonen wel in kleine huisjes, maar het dagelijkse leven speelt zich toch op straat af. Sommige huisjes zijn mooi opgeknapt met een klein tuintje, andere hebben slechts een golfplaten dak. Officieel wonen er 3,5 miljoen mensen, maar in de praktijk 5 miljoen. Vele ouderen en gebrekkigen trekken vanuit Jo'burg naar Sow. omdat ze de huur niet meer kunnen betalen. De beroemdste straat is Ngakane street. Hier hebben twee Nobelprijswinnaars voor de vrede gewoond: Nelson Mandela en Desmond Tutu. Bij ons bezoek aan het Apartheidsmuseum waren we verbaasd dat de zwarte bevolking nog respect kan opbrengen voor de blanken na alle ontberingen die ze hebben moeten doorstaan. Maar we hebben vooral diepe bewondering voor Nelson Mandela die het kon opbrengen zo vergevingsgezind te zijn.
Verkeer:
Behalve in de grotere steden rijdt iedereen op zijn gemak. Er zijn ook weinig verkeersregels. De belangrijkste is het stopteken bij kruisingen in de meer bewoonde gebieden. Iedereen houdt zich daaraan. Verder heb je veel gelijkwaardige kruisingen. Degene die het eerst aankomt mag het eerst oversteken, werkt perfect. Als het wat drukker is gaat men ritsen.Bij 2-baans wegen kun je vrachtauto's toch inhalen: die gaan dan even op de vluchtstrook rijden. Je ziet veel mensen (donkere) langs de weg lopen, ook de snelweg. Regelmatig stoppen er taxibusjes die mensen op verzoek oppikken. Er wordt veel gelift, ook door vrouwen alleen. Fietsers zie je praktisch niet. Vooral bij de townships wordt wat afgekuierd. Het alledaagse leven verloopt veel ontspannender dan in het jachtige Nederland. Ook in de guesthouses en restaurants is men erg 'easy'. Er is vaak veel personeel, dus men loopt niet zo hard voor een bestelling. Dat hoeft ook niet, want hier heeft men alle tijd.
We hebben de indruk dat de blanken nog steeds tot de happy few behoren. In het vliegtuig naar Port Elizabeth zaten alleen blanke passagiers. Er was 1 donkere vrouw, de stewardess. Blanken hebben toch meer de leidende functies en donkeren de goedkopere baantjes.
Zo dit was een heel verhaal, maar dankzij de goede inernet verbinding kon ik dit even aan jullie kwijt.
-
06 November 2013 - 15:05
Alex:
Hi Berty en Gerard,
Spannend wat jullie allemaal meemaken! Ik heb ook een aantal fotos gezien, indrukwekkend. Ik hoor graag jullie verhaal in detail als jullie thuis zijn. Goed om te horen dat de mensen allemaal zo vriendelijk zijn. Toch wel een beetje blijven oppassen hoor.
Hier is het in ieder geval lekker koud nat en regenachtig. Korte donkeren dagen. Met Evelien en Ruben gaat alles goed. Ze zijn wel een beetje verkouden.
groeten,
Alex
-
08 November 2013 - 15:13
Tineke Pots:
Wat hebben jullie al ontzettend veel gezien.Onvoorstelbaar mooi daar.Lijkt me erg griezelig tussen de krokodillen.Ben net terug van Tenerife, maar dat is niets vergeleken met Afrika!Erg leuk om jullie zo te kunnen volgen.Wij wensen jullie nog een fijne vakantie en geniet van deze unieke reis! Hartelijke groeten van Tineke Pots
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
